Rijmgein.nl

Graphics by Loes

Slappe knieen

Categorie: Sinterklaasgedichten
Geschreven door:  - Ingezonden op: 2-12-2006 19:48

Lieve Otto,

Ik hoorde van mijn Pieterbaas

Dat Otto niet is te vertrouwen

Hij zegt soms zo maar wat

Daar kun je zo toch niet op bouwen?

 

Het speelde afgelopen zomer

Want weet je wat nu het geval was

Otto zou met Vins gaan lopen

Heel hoog in de bergen samen in de pas.

 

Vins had dus wat uitgezocht

Een bergwandel-activiteit

Bij Innsbruck zou het wezen

t was alles prima voorbereid.

 

k geef toe: t leek heel pittig

de tocht was op papier flink zwaar

maar voor twee stoere kerels

leek het ook best haalbaar.

 

De tickets konden dus besteld

Niets stond meer in de weg

Maar toch is het niet doorgegaan

En denk nou niet: door domme pech!

 

Otto werkte in die tijd heel veel

In t callcenter bij Tele 2

En volgens Otto lag het aan zijn baas

Die werkte niet voldoende mee.

 

Hij zou geen vrij van t werk krijgen

Er was veel personeelstekort

En daar moest Vins toen onder lijden

De vakantie moest maar opgeschort.

 

Dat vind ik, Otto, best wel slap

Ik vind het maar een slechte smoes

Jij wilt natuurlijk vast veel liever

Wat rollebollen met een snoezepoes.

 

Ik denk dat jij zo’n zware tocht

Met je pa niet echt ziet zitten.

En dat je ’s ochtends liever lekker lang

In je nest wilt blijven pitten.

 

Jij vreest dat Vins de tocht pardoes

Zo tussentijds nog weer verlengt

Ik denk gewoon dat jij heel bang bent

Dat jij die tocht niet goed volbrengt.

 

Maar Otto, toch, jij moet dat kunnen

Jouw vader had het er goed afgebracht.

Dat valt me van je tegen, Otto

Ik had van jou toch meer verwacht.

 

Je vader is wat dat betreft

Welhaast een bezienswaardigheid.

Die Vins is nota bene in de vijftig

En die klimt nog als een berggeit.

 

Je kunt een voorbeeld aan hem nemen

Hij komt zo makkelijk omhoog

En als hij nou een sporter was!

Hij is gewoon maar archeoloog

 

Je kunt je nu wel gauw verschuilen

En dan denk je: niemand ziet je

Maar Sint vind het maar niks

Je gedraagt je als een mietje

 

 

Een paar jaar geleden nog

Toen liep jij met een hike mee

Maar die heb je toen ook niet volbracht

Je zat al heel snel in ’t café.

 

Je had toen ook zo’n goeie smoes

Je knie zat weer eens flink op slot

Je kreeg toen spierverslappers

En meteen een alcoholverbod.

 

Ot, het moet er eens van komen

Gedraag je dus eens als een vent

Laat eens zien dat jij heel flink

En een stoere kerel bent.

 

Ik zal je vader morgen vragen

Of hij als oude veteraan

Nog wel een keertje met zijn zoon

Naar een vakantieoord wil gaan.

 

 

Maar dan moet jij ook wel meedoen.

En blijf dus niet zo’n kletsmajoor

Verkoop voortaan geen smoesjes meer

En zet je beste beentje voor.

 

Dit pakje wil ik je nu geven

Het heeft met buitensport van doen

En als je voortaan dus maar braaf bent

Stop ik dit nu in jouw schoen.

Sinterklaas

Waardering: 
Er is 63 keer op dit gedicht gestemd.

Wat vindt u van dit gedicht?

Geef nu uw waardering voor dit gedicht: