Slappe knieen
Categorie: Sinterklaasgedichten
Geschreven door: Vincent - Ingezonden op: 2-12-2006 19:48
Lieve Otto,
Ik hoorde van mijn Pieterbaas
Dat Otto niet is te vertrouwen
Hij zegt soms zo maar wat
Daar kun je zo toch niet op bouwen?
Het speelde afgelopen zomer
Want weet je wat nu het geval was
Otto zou met Vins gaan lopen
Heel hoog in de bergen samen in de pas.
Vins had dus wat uitgezocht
Een bergwandel-activiteit
Bij Innsbruck zou het wezen
t was alles prima voorbereid.
k geef toe: t leek heel pittig
de tocht was op papier flink zwaar
maar voor twee stoere kerels
leek het ook best haalbaar.
De tickets konden dus besteld
Niets stond meer in de weg
Maar toch is het niet doorgegaan
En denk nou niet: door domme pech!
Otto werkte in die tijd heel veel
In t callcenter bij Tele 2
En volgens Otto lag het aan zijn baas
Die werkte niet voldoende mee.
Hij zou geen vrij van t werk krijgen
Er was veel personeelstekort
En daar moest Vins toen onder lijden
De vakantie moest maar opgeschort.
Dat vind ik, Otto, best wel slap
Ik vind het maar een slechte smoes
Jij wilt natuurlijk vast veel liever
Wat rollebollen met een snoezepoes.
Ik denk dat jij zo’n zware tocht
Met je pa niet echt ziet zitten.
En dat je ’s ochtends liever lekker lang
In je nest wilt blijven pitten.
Jij vreest dat Vins de tocht pardoes
Zo tussentijds nog weer verlengt
Ik denk gewoon dat jij heel bang bent
Dat jij die tocht niet goed volbrengt.
Maar Otto, toch, jij moet dat kunnen
Jouw vader had het er goed afgebracht.
Dat valt me van je tegen, Otto
Ik had van jou toch meer verwacht.
Je vader is wat dat betreft
Welhaast een bezienswaardigheid.
Die Vins is nota bene in de vijftig
En die klimt nog als een berggeit.
Je kunt een voorbeeld aan hem nemen
Hij komt zo makkelijk omhoog
En als hij nou een sporter was!
Hij is gewoon maar archeoloog
Je kunt je nu wel gauw verschuilen
En dan denk je: niemand ziet je
Maar Sint vind het maar niks
Je gedraagt je als een mietje
Een paar jaar geleden nog
Toen liep jij met een hike mee
Maar die heb je toen ook niet volbracht
Je zat al heel snel in ’t café.
Je had toen ook zo’n goeie smoes
Je knie zat weer eens flink op slot
Je kreeg toen spierverslappers
En meteen een alcoholverbod.
Ot, het moet er eens van komen
Gedraag je dus eens als een vent
Laat eens zien dat jij heel flink
En een stoere kerel bent.
Ik zal je vader morgen vragen
Of hij als oude veteraan
Nog wel een keertje met zijn zoon
Naar een vakantieoord wil gaan.
Maar dan moet jij ook wel meedoen.
En blijf dus niet zo’n kletsmajoor
Verkoop voortaan geen smoesjes meer
En zet je beste beentje voor.
Dit pakje wil ik je nu geven
Het heeft met buitensport van doen
En als je voortaan dus maar braaf bent
Stop ik dit nu in jouw schoen.
Sinterklaas
Waardering:
Er is 63 keer op dit gedicht gestemd.