Moederziel alleen
Categorie: Rouwgedichten
Geschreven door: Margida Hendriks - Ingezonden op: 17-2-2006 15:47
In weer en wind, niets hield me tegen.
Vallend op mijn knieen neer.
Bittere tranen huilend, in de regen.
Moederziel alleen, stond ik bij je graf.
Alleen duisternis en stilte om me heen.
En brandde een paar kaarsjes, voor een beetje licht.
Zo zag ik je naam verschijnen, op de steen.
Moederziel alleen, stond ik bij je graf.
En schreeuwde je naam Kariem, keer op keer.
Verblind door tranen, overmand door mijn verdriet.
Alleen maar stilte, een antwoord kreeg ik niet.
Moederziel alleen, in die pikdonkere nachten.
Nam ik afscheid van je, ik moest weer huiswaarts gaan.
Wetend dat er niemand op mij wachtte.
Mijn getuigen zijn, de sterren en de maan.
Mama Margida
Waardering: 
Er is 18 keer op dit gedicht gestemd.