Rijmgein.nl

Graphics by Loes

Jungle

Categorie: Sinterklaasgedichten
Geschreven door:  - Ingezonden op: 29-11-2008 20:20

 

Ha die ? , ? en Arie,

Ik ben nog maar net terug van safari,

Vrijwel het hele afgelopen jaar,

Maakte ik mijn droomwens waar.

Met slechts één Piet en mijn paard,

En op zak een wereldkaart,

Begonnen wij aan ons grote avontuur,

Namelijk een jaartje verblijven in de vrije natuur.

De wereldzeeën hebben we bevaren,

Dat bleek in het geheel niet zonder gevaren.

Een enorme walvis plots voor onze boot,

Zo’n enorme vis, waar zo’n prachtig fonteintje uit spoot

Het zweet brak Sint herhaaldelijk uit,

Maar ik kalmeerde alras weer van een dolfijnengeluid.

Vliegende vissen, mens ik wist niet wat ik zag

Dat ik dit nog meemaken mag.

Alle continenten deden we aan,

We zijn zelf nog even naar Antarctica gegaan.

Dat was weliswaar erg nat, koud en glad,

Maar man, wat hebben we daar plezier gehad.

Die pinguïns wat zijn dat een leuke beesten.

Ze leken wel de hele dag te feesten.

Piet heeft daar uren meegespeeld

bij het afscheid hebben we zelfs een paar visjes gedeeld.

Australië imponeerde mij met zijn mystieke aantrekkingskracht,

We waren vooral onder de indruk van zijn tedere kleurenpracht.

Azië, Amerika, noord, midden en zuid,

Daar zijn we nog niet helemaal uit.

Prachtig, dat wel, maar ook zo enorm uitgestrekt

Dat wordt later nog eens een apart project.

Tja, we hebben gaandeweg de plannen wat bijgestuurd,

Anders had deze reis iets te lang geduurd.

En Sinterklaas wilde persé, nog wel Afrika bezoeken,

Want daarover had hij al gelezen in vele boeken.

Een continent dat hem al jaren erg interesseert

Hij spreekt er vaak over, heel gepassioneerd.

Dan hangen de Pieten aan zijn lippen,

Want het verhaal over “Mowgli”, daar kan niets meer aan tippen”!

 

Over een jongetjesbaby, alleen achtergebleven in het woud,

Weet, meestal gaat zoiets helemaal fout.

Maar in dit geval, ’t is echt heel bijzonder,

Zorgden dieren gezamenlijk voor een wonder.

Zij namen het als een jong onder hun hoede

en leerde hem over het “leven”, al het goede.

Hij werd heel gelukkig en had veel plezier

En werd beste maatjes met menig dier.

Zo groeide de baby op tot een sterke jongen,

Die echter zijn mens zijn wat had verdrongen.

Tot er op een dag een meisje in het woud verscheen,

En daar trok direct zijn mensenhartje heen.

Hij nam afscheid van zijn vrienden in het woud

En is met dat lieve meisje getrouwd.

Ontroerend, vinden jullie ook niet?

Het is in ieder geval mijn favoriet.

En Afrika, wel we hebben bijzonder genoten,

En hebben er heel wat plaatjes geschoten.

Je zult ze vast nog wel kunnen zien,

Iets later op de avond, misschien?

Ik ga even door met mijn verslag,

tenminste, ….als het nog even mag.

Terwijl wij onze reis door Afrika voortzette,

Was er niets of niemand die ons dat belette.

Prachtige natuur, weidse vlakten en reservaten

We kunnen er nog urenlang over praten.

We hebben vrienden gemaakt voor het leven,

En sommigen zijn bij ons gebleven.

Met een speciale opdracht weliswaar,

Tenminste dat zei die oude ooievaar,

Die wij in Europa op doorreis troffen.

Hij bleek op weg naar Zwaag in Holland te zijn.

Want daar verwachten jullie op termijn.

Een lading van dat beessie.

En da’s reden voor een feessie!

Daarom voor jullie een kleine impressie van de safari

Er zit voor allemaal iets in zelfs voor Arie!

Sommige pakjes zijn gemerkt met een hartje, een A, B of T

Maak nu maar vlug open! Veel plezier jullie twee!

 

De Sint , zijn trouwe metgezel en zijn paardje

Waardering: 
Er is 104 keer op dit gedicht gestemd.

Wat vindt u van dit gedicht?

Geef nu uw waardering voor dit gedicht: