Ik zat daar op die bank

jij was die mooie jongen op die plank

Je zag me niet eens staan

ik zou maar gaan

Maar je greep m'n hand opeens beet

& zei "ik wil eens met je praten privé, wil je een date?"

Ik was zo verwondert

hij zag me staan, ik, dat ene meisje uit de honderd

Ik wou natuurlijk mee

& zei zeker geen nee

" tuurlijk " zei ik gefrustreerd

" ik voel me vereerd "

" Maar ik moet nu gaan "

" Morgen in het restaurant 'de baviaan' ? "

* 1 dag later *

Ik stond daar in m'n mooiste kleren

2 uur te wachten, zou ik hem maar smeren?

Ik zie hem daar staan

helemaal vooraan

Maar er staan nog vrienden bij

Ik dacht dat ie alleen zou komen

ik had dat waarschijnlijk alleen maar kunnen dromen

Hij loopt & botst tegen me aan

" Hé, kijk uit, domme pelikaan "

" Herken je me niet meer? "

" Neen, alleen.. Ben jij niet het lelijkste meisje ongeveer? "

Ik ben stil weggegaan

& liet een stille traan.