Verraad
Categorie: Liefdesgedichten
Geschreven door: Tom Dockx - Ingezonden op: 10-3-2009 17:41
Muze
Ademloos stond hij voor gesloten slagbomen toen zijn Muze hem verraadde, de zwaartekracht vastgreep en een komeet verwoestend op de Aarde liet neerstorten.
In zijn laatste blik zag hij smeulende assen uit de helrood gekleurde hemel neerdwarrelen.
Er stond een Margrietje op de ijsvlakten van de Noordpool.
Toen ze dit trachtte te bevatten kwamen de ijsbergen op haar af die de Aarde deden beven. Een onzichtbare hand mepte haar in het aangezicht en het Spook doemde op uit de mist. Stinkend naar de helse, eeuwige verdoemenis nam het zijn speer en doorboorde haar hart en lichaam. De geur van vergankenis maakte haar misselijk en deed haar snakken naar haar laatste adem.
Maar, een blikseminslag kondigde verandering aan en in een oogwenk luwde de storm en de mist, verdween.
Waardering:
Er is 5 keer op dit gedicht gestemd.