TIJD
Categorie: Liefdesgedichten
Geschreven door: Janna - Ingezonden op: 21-3-2009 21:37
Opgedragen aan mijn prachtdochter,
TIJD
Een lange weg gestreden
ontelbare druppels van verdriet
intense donderslagen bezeerden het verleden
een lege onderbreking in ons levenslied
Op de littekens nog voelbaar in mijn ziel
de wonden nog niet geheeld
ontluikt weer het vertrouwen -wat heel diep viel-
nu jij je hart, weer voorzichtig met me deelt
Na alle verwarde gedachten, de uitzichtloze tijd
drie jaar, twee landen en een zee van elkaar
beslecht zich langzaam maar zeker onze strijd
wordt de wederzijdse liefde overbrugbaar
De vele tranen schitteren nu van hoop
opgelucht haal ik adem, de verstikking voorbij
mijn tred veert wanneer ik het levenspad beloop
omdat ik weer mag voelen: je houdt van mij
Het mooie wat er was, baant zich gestaag naar het heden
reikt de toekomst een liefdevolle hand
onze harten hebben beiden veel geleden
maar de liefde kent -zo blijkt- geen afstand
Ik voel de blijdschap voor wat weer kan komen
bliksemschichten verlichten nu de sterren in de nacht
paniek achtervolgt me niet langer in mijn dromen
TIJD, wat ben ik je dankbaar voor je KRACHT.
Janna
Waardering: 
Er is 10 keer op dit gedicht gestemd.