Liefdesverdriet
Categorie: Liefdesgedichten
Geschreven door: Nienke - Ingezonden op: 11-10-2009 19:14
Was ik maar zo mooi als de hemel, vol sterren.
Kon ik die moeilijke wegen maar versperren.
Was ik maar niet zo onzeker over mezelf
Ik ben helaas nog maar elf.
Hij ziet niks in me, dat had ik wel door
Maar toch ging ik ervoor.
Het heeft me veel pijn gedaan
Maar het belangrijkste is me ontgaan.
Ik heb mensen die me helpen,
Die het bloeden zullen stelpen.
Ik ben ze hier erg dankbaar voor,
Ik ben niet zo knap, al doe ik nu weer onzeker,
Maar ik weet het zeker.
Niemand zal mij ooit hoeven, ik hoef ook niemand
Maar degene die mij gelukkig zal maken is iemand.
Wie het zijn zal, weet ik nog niet
Ik hoop dat het iemand is die mij normaal ziet.
Dit alles doet me onwijs veel pijn,
omdat ik het liefst bij hem wil zijn.
Helaas gaat dit niet lukken
Ik wist dat deze poging ook zou mislukken.
Helaas heb ik deze keer pech
Maar nu ga ik op weg.
Op weg naar het geluk,
ookal maakte dit incident me helemaal stuk.
x Mij
Waardering: 
Er is 14 keer op dit gedicht gestemd.