Gevangen in een cocon
Categorie: Verdrietige gedichten
Geschreven door: Godelieve Brusselaers - Ingezonden op: 19-2-2010 12:39
Gevangen in een cocon van tijd.
Verdoofd van gevoelens,angst en spijt.
Omgeven door een waas van verdriet.
Gebonden aan ketens en niemand die het ziet.
Een gevoel van onrust,verslagenheid en pijn,
zoekend naar een uitweg,een gaatje,
al is het nog zo klein.
Happend naar lucht,ik wil eruit !
Het duurt al zo lang,ik wil vooruit.
zoekend naar moed om door te gaan,
mijn handen tastend in het voortbestaan.
Mijn zware bagage op mijn rug,
ik werp ze af,wil niet meer terug.
Dan ontdek ik een gaatje,het is nog klein.
Ik ben eruit !
Stap voor stap vooruit.
Ik stap het nieuwe leven in.
Een stapje naar een nieuw begin.
Waardering: 
Er is 12 keer op dit gedicht gestemd.