Knipoog
Categorie: Verdrietige gedichten
Geschreven door: Carmen Van de Veire - Ingezonden op: 19-5-2010 22:38
lang geleden
en toch kijk ik uit
naar een knipoog
wij weten,wij zijn !
en daarna niets meer!
Je ziekbed
Moeder herschikt de lakens
en ik ?
Ik sta recht en hou je vast
een dansje papa ?
Je kijkt verwonderd
een timide grijns en ja,
je lacht !
Oh,
dat maakt me zo blij !
De kamer laat ik leeg achter
je lichaam drapeert de koude stoel
je kijkt zonder ogen
zonder einde
zonder besef
Ik verlaat de kamer en
bij 't afscheid nemen
wuif ik je toe
alleen naar mij wuif je terug
dank je papa !
dat maakt me zo blij !
Ik sta aan je graf
en kijk je aan
je foto kijkt speels terug
" Ik ga kaarten bij Ma"
Ik wacht op een knipoog,
of een hand die wuift
en ik weet
eens zal je me toewuiven
want ik weet,
je bestaat!
Ik wacht af
Papa, tot dra !
Waardering: 
Er is 24 keer op dit gedicht gestemd.