Regen
Categorie: Verdrietige gedichten
Geschreven door: Eline Barbé - Ingezonden op: 3-10-2013 20:35
De regen kuste mijn gezicht
en streelde zacht mijn keel
Ik telde geen druppels, nu niet meer
het waren er te veel
De wind fluisterde in mijn oor:
"Huil maar bij mij, daar ben ik voor"
Mijn tranen gleden langs mijn kin
Ook al wist ik, huilen had geen zin
Er was niemand die me kon horen
Ik wilde ze er niet mee storen
Ik werd omarmt door de ijskoude wind
en door de ijskoude regen verblind
Ik liet ze begaan, want dit voelde fijn
de regen en wind verzachtten de pijn
mijn ogen gesloten, en mijn gezicht naar zuidoost
met de regen en wind, als mijn enige troost
Waardering: 
Er is 9 keer op dit gedicht gestemd.